October 02, 2005
فردوسی‌پور کجایی
نمی‌دونم مخابرات با من چه مشکلی داره که هر چند هفته یه حالی به تلفن ما می‌ده. بیخود و بی جهت دو روز توجه کنید 2 روز بدون تلفن بودیم!
اونایی که جمعه شب از اتوبان تهران کرج رد شدن،حتمن صحنه‌هایی که من دیدم به چشم اونها هم خورده. از خروجی ورزشگاه تا انتهای اتوبان پر از خورده شیشه‌های شکسته‌ی اتوبوس بود! حتا پشتی صندلی اتوبوس رو با چشمای خودم وسط بزرگراه دیدم. درسته که بار اول نیست. اما مسابقه‌ی نه چندان مهمی برگزار شده و پرسپولیس هم بازی رو برده. پس این همه خسارت به شرکت واحد و اتوبان برای چیه؟ به نظر من اگه باشگاهی رو که طرفدارانش انقدر وحشیانه رفتار کردن جریمه کنن و این روند تکرار بشه، شاید تاثیر بذاره. گذشته از خسارتی که به شرکت واحد تحمیل می‌شه هزینه‌ی نظافت اتوبان و ایجاد ترافیک تو یکی از شلوغ ترین روزهای هفته چیزی نیست که به این راحتی قابل گذشت باشه. یادمه تو اون مسابقه‌ای که طرفدارای اینتر آتیش‌بازی راه انداختن، باشگاه رو جریمه کردن تا حالشون جا بیاد. فعلن هم که ما عادت کردیم یکی بالاسرمون باشه تا از ترس پول دادن مواظب کارامون باشیم. یه روی دیگه سکه هم آدمایی هستن که این دیوونه‌بازی‌ها رو در میارن. من بعید می‌دونم پسری که تو یه خونواده معمولی زندگی می‌کنه دست به همچین کاری بزنه. پس این آدمها در کجای جامعه‌ی ما دارن زندگی می‌کنن؟
: 10/03/2005 7:17 PM<< Home
