October 31, 2005
داستانی که پایان نداره
ف ل م الف ن... همه واقعی هستن. فکر کردن به این آدما نشون میده که کار بیرون داشتن یا نداشتن تا حدی روی شخصیت زن تاثیر میذاره. یه طرف قضیه سطح اطلاعات و شناخت یه زنه نسبت به مسائلی که در دنیا میگذره. زنی که همیشه ذهنش رو آپ دیت میکنه قطعن رابطهی بهتری با همسر و فرزندش برقرار میکنه. حتمن میتونه با همسرش دربارهی مسائل جدی گفتگو کنه و حرفای همسرش تلنبار نمیشه تا مهمون واسشون بیاد! اما روی دیگه سکه اینه که ما گاهی اوقات اون قسمتی از سنت رو که به نفع ماست قبول میکنیم، اما اون جاهایی که تو جوامع مدرن از بین رفته اما کمی زحمت داره پس میزنیم! وقتی زن هم مثل مرد داره تو خونه زندگی میکنه از وسایل رفاهی بهرهمند میشه و هزینههای خودش رو داره پس باید در ایجاد درآمد هم سهیم باشه. اگه خانمای شاغل رو به دو دستهی کلی تقسیم کنیم میشه گفت: یک گروه بخاطر نیاز مالی کار میکنن. شغل اونا ممکنه از مستخدمی و کارگری تا مدیریت یه شرکت باشه. اما بهرحال 40 هزار یا سیصد هزار تومن هرچقدر درآمد دارن با توجه به برنامههای زندگیشون بهش نیاز دارن. یه گروه دیگه خانمایی هستن که میخوان با کار کردن استقلال مالی داشته باشن ( البته بعضی وقتا نمیشه خطی بین این دو گروه کشید و جداشون کرد) میخوان به پدر یا همسرشون تکیه نداشته باشن. این خیلی خوبه. اما یه شاخه رو میشه از این گروه جدا کرد: اونایی که چیزی از درآمدشون تو خونه خرج نمیکنن. معمولن درآمد اونا یا پس انداز میشه یا صرف هزینههای شخصی. این داستان از همه جهت نسبیه. اما! خانمای زیادی رو میشناسم که کار میکنن و از پولشون چوبی میسازن تا به کلهی همسرشون بکوبن، تا سر خونواده منت بذارن، کار میکنن اما وقتی چیزی لازم دارن دست تو جیبشون نمیکنن. چرا خانمی که ادعا میکنه به هیچ وجه آدم سنتی نیست همیشه به همسرش یادآوری میکنه من و تو برابریم کار کردن رو حق مسلم زن میدونه چرا خرج کردن رو صرفن وظیفهی مرد میدونه؟؟؟ میتونیم به این نتیجه برسیم که خانما "میبایست" با توجه به شرایطشون کار کنن؟
با حرفهات موافقم، دیدم چنین خانمهایی رو که یک ریال از درآمدشون رو تو خونه خرچ نمی کنند و اگر هم خرج کنند کلی منت سر همسر یا خانواده شون میذارن.
<< Home