November 23, 2005

دو نفر که همو دوست دارن و ازدواج می‌کنن تا چه اندازه‌ای باید به دوستیها و مهمونی‌های پیش از ازدواج ادامه بدن؟ اونا نمی‌تونن دور خودشون یه خط بکشن و از بقیه جدا بشن. ضمن اینکه یه دوستی چند ساله انقدر سست نیست که با ازدواج پوچ بشه و از بین بره. حالا این رابطه‌ها بر اساس چه میزانی و تا چه حدی باید ادامه داشته باشه؟ یه مرد متاهل هر چند وقت یک بار می‌تونه به مسافرت تفریحی مجردی بره؟ هر چند وقت یک بار می‌تونه دوستاشو ببینه و باهاشون بیرون بره؟ معیار اندازه‌گیری اون چیه؟

Comments:
اوووووووووم بش فکر کردم ولی به نتیجه ای نرسیدم!! واقعا آدم وقتی ازدواج میکنه چرا این قدر مخدود میشه.. پس تعریفِ آدم آزاد چی میشه؟؟ ولی زیاد آزاد باشی هم پس ازدواج چی میشه!!؟ واقعا نمیدونم
 
به نظر من ازدواج نبايد باعث محدوديت بشه! يعني دوطرف بايد آزاديهاي خصوصي همديگر رو قبول داشته باشن اما ميزانش خوب بسته به طرز تفكر دوطرف از هيچ تا بينهايت متغيره! ولي دوستيهاي خوب قبل از ازدواج رو نبايد به خاطر ازدواج از دست داد!:)
 
ازدواج ..........سخته نظر بدی انگار کنار تشک بشینی و بگی لنگش کن/
اگه رابطه ها تعریف شده باشه امکان داره مشکلی پیش نیاد ولی باز بستگی به شرایط داره و آدم ها و تعریف هاشون از رابطه ها
 
رسید...ببین واقعآ نمیدونم چجوری ازت تشکر کنم...فقط میگم مرسی مرسی مرسی...امیدوارم بتونم جبران کنم! بازم مرسی مرسی...
 
nazaret dar morede tabadol link cheye?
 
بستگی به فرهنگ دو طرف داره. من هنوز همهء دوستای قبل از ازدواجمو دارن. البته به غیر از دلایلی مثل مسافت دور ، کمی باهاشون دورتر شدم. اما خوب. تفریحات مجردی همچنان هست و مسافرتها هم. ولی حد داره. اینو بدون که هر چیزی حد داره. اگه از حدش گذشت، کریه و لوس میشه.من به عنوان یک آدم متاهل به این نتیجه رسیدم که " ازدواج یک گذشت بزرگه" یک از خود گذشتگی. و بچه دار شدن از خود گذشتگی دومه.به هر حال نمیشه دقیقن همون رویهء قبل از ازدواج رو در پیش گرفت. عادات باید تعدیل بشن و نه ترک بشن. البته اگه عادتهای خوبی باشن!
 
hooooooooooommm inam ye harfe
 
بلفی جان منظورم همینه که این حد چقدره؟ یک بار در هفته؟ یک بار در ماه؟ هر دوماه؟... دنبال یه جواب ملموس و کاربردی هستم. خودم هم نمی تونم به نتیجه برسم
 
Hi there ,, i didn't get any emailfrom You ,, anyway it's my email address : Nima93uk@yahoo.co.uk
Nima.b.t@gmail.com
take care and let me know more about Email!!
babyeeee
 
Hi
We go through different phases as we grow. And each phase has it’s own merit that needs compromise and understanding of the situation Married is a big, big, big step which will change lots of thing including social life! If you think you can not change your social life and give priority to your married life means that you are not ready to go through the next phase and this is not bad at all. Being honest to yourself and others is great virtue. The bad thing is when you are not ready, but you are going through it for any reason for example to make parents happy or you are bored or all your friends are married and you feel that you are freak or something wrong is with you, then you make life miserable not only for yourself but also for people around you that trusted you. Any man or woman needs some time out to do things with their own friends. For example men needs to spend some time with their friends to talk about things that is only interests men same thing for women. This is totally normal because we need to spend some time with our own kind but in my opinion all our social life should be arranged around our married life not vice versa!
afshindyanat@yahoo.co.uk
 
بستگي به هر دوشون داره. هم نگاه و نظرشون و هم اينكه چجوزي با هم كنار ميان.. اين حد را خودشون تعيين مي كنن و نمي شه يه چيز كلي گفت كه مقلا هفته اي يك روز.. اين بستگي به خيلي چيزها داره. رابطه ها، دوستيها، زمان، افكار و عقايد
 
من نظرم اینه که دوستای دوران مجردی باید به دوستان متاهلی تبدیل شن. فکر میکنم بجای اینکه هر طرف با دوستان خودش بپره باید زن و شوهر با هم با دوستان دوطرف رفت و آمد کنن.هرچند هر از چندگاهی یک رفت و آمد مجردی هم خالی از لطف نیست!
 
در مورد کامنتت : راستش ازدواج موقت اتفاقا برای کسانی که توانائی مالی ازدواج دائم را نداشتن قانونش اومده . یعنی یکی از مواردی که تو قرآن اومده اینه. دوم اینکه من منظورت رو از فاحشه خصوصی نفهمیدم. اگه اینجوری بگی اونوقت ازدواج دائم هم اسمش میشه فاحشگی داثم و خصوصی... باید ببینیم تعریفمون از فاحشه چیه. یه نکته دیگه اینکه در دوران ابتدای اسلام هیچ تعصبی روی ازدواج با زنان باکره نبوده. این تعصبی که الانه میبینی یه مقداریش غیرت ایرانیه که اومده تو قضیه و کمی هم در دوران قاجار و پهلوی بنا به دلایل سیاسی تشدید شده که اونم بحثیه. من البته باهات موافقم که فرهنگ ازدواج موقت را نداریم ولی فکر کنم باید فرهنگ سازی کنیم و راحت کوتاه نیاییم. پیروز باشی.
 
همسر آدم جای خودش
دوستاش هم جای خودشون
ولی خوب بعد از ازدواج رابطه ی آدم با دوستان دوره ی مجردیش کم تر میشه ولی قطع نمیشه.
 
اين حدی که دنبالش هستی همونطور که رضا گفت ميشه از هيچ تا بينهايت باشه . بستگی به طرفين رابطه داره . نسخه از پيش تعیين شده هم نيست . اما به نظر من يه نکته ظريف حداقل برای خود من داره اونم اينه که رابطه بعد از ازدواج يا کلا بعد از تعهد بايد يجوری باشه که نه اونقدر محدود باشه که باعث محدود شدن آزاديهای فردی خودت و طرف مقابلت باشه و نه اونقدر آزادو افسار گسيخته باشه که به احساسات و آرامش طرف مقابلت لطمه وارد کنه .
 
به نظر من که یه آدم باید زمانی بره سراغ ازدواج که از تمام لذت ها و تفریخات دوران مجردیش استفاده ی کاملو کرده چون ازدواج یه مقطع جدید از زندگیه و نباید بعد از اون دوباره برگشت به دوران قبل
 
اينجا چقدر مطالب خوندني هست!!! مرسي كه فرصت دادي خواننده ت باشم. اما در مورد سوالت به نظر من(كه اصلا هم مهم نيست!) دو نفر آدم وقتي ازدواج مي كنن نبايد تو قفس برن چون يه روزي در اين قفس رو مي شكنن. فقط كاشكي هر دو از امكانات و حقوق يكساني بهره ببرن. اگه آقا نياز دارن با دوستاشون برن بيليارد خانوم هم نياز دارن با دوستاشون برن شنا! اگه آقا احتياج به 2 روز تمدد اعصاب در شمال دارن خانوم هم نياز به اين استراحت در كيش دارن! گاهي اين جدا شدن هاي كوتاه باعث مي شه نه تنها انرژي رفته رو بازيافت كنن بلكه بيشتر قدر هم رو بدونن. به شرطي كه به اندازه كافي با هم باشن در غم ها و شاديها در سختي ها و به وقت آرامش و تصميم گيريهاو ......
 
ببین دوست جون برای چقدر بودن این حد و حدود تعرفهء خاصی نیومده.بستگی مستقیم به خود طرفین داره و ظرفیت قبول این مسئله برای اونها. باید تو این زمینه به توافق برسند.و وقتی اون حد تعیین شد و به رضایت دو طرف رسید، دیگه پا رو اونطرفتر گذاشتن نوعی بی احترامی به اون حقوق تلقی میشه و شایدم لجبازی! اما نمیشه بیام دقیقن به جواب سوالت بگم که چقدر؟ و تا چه حدی. این چیزیه که تو همون موقعیت که قرار بگیری باید ازش حرف بزنی.
 
age be jaii residi hatman be manam begoo/jeddan delam mikhad be ye javabe dorost beresam ke na sij=kh besooze na kabab.
 
خوبه که دغدغه داری
 
من که فکر می کنم نباید هیچ محدودیتی برای طرفین به وجود بیاد.چون این بر خلاف دوست داشتنه. اگه ما کسی را که دوست داریم تنها برای خودمون بخواهیمش صد در صد از دستش خواهیم داد عشق وقتی زیباست که تو طرف مقابلت را سفت نچسبی و بهش اجازه نفس کشیدن بدی
 
سلام ..خوبي والنتين جون.. خروسكم آره : پي

آره رفتم بوشهر تششيع جنازه آتشي
خيلي غمگين بود
 
chera webloget hey ping mishe ama az update khabari nist?!
 
راستش اين بحث خيلي پيچيده هستش، ميدوني، مثل معني زشت و زيبا يا خوب و بده، براي هر كس معني و مفهوم خاصي داره ولي به طور كلي آدم دوستاش رو رو معيار خاصي انتخاب ميكنه و البته همسرش رو هم همينطور ، پس اينا نبايد خيلي با هم فرق داشته باشن
 
ولنتاین جون سئوال سختی مطرح کردی به نظر من وقتی دو نفر ازدواج میکنن احمقانه است که سعی در محدود کردن همدیگه داشته باشند بلکه باید فقط شکل رابطه رو تغییر بدن نباید جلوی اجتماعی بودن همدیگه رو بگیرن بلکه سعی کنن با هم سازگار بشن همیشه چه مرد و چه زن احتیاج به خلوت و سوپاپ اطمینانی دارن که طرف مقابل با سریچ شدن نباید مانع اون بشه از مسافرت و تفریح مجردی پرسیدی اگه دو طرف عاقل و بالغ باشن چرا نه؟نمی تونی زمان خاص براش بذاری باید دید اون حس و احتیاج به تنها بودن کی میاد سراغت
 
salam
webloge jalebi dari
doost dari tabadole link konim
 




<< Home

This page is powered by Blogger. Isn't yours?

Web Blog Pinging Service