May 24, 2006
ديدين يهو به يه وبلاگي برميخورين كه مثل كيك كاكائويي عصرونه با يه ليوان شير به آدم ميچسبه؟ برين به
here
تا احساس كنين به عصرونه دور ميز آشپزخونه دعوت شدين!
يه داستانايي هست كه آدم خوبه هميشه داشته باشه و گاهي دورهاش كنه. اين پست بلوط عزيز هم از هموناست. درست همون نكتههايي كه هميشه بهشون فكر كردم و يه ؟ گنده واسم ايجاد كردن. من دلم نميخواد هيچكدوم از نوشتههاي بلوط رو از دست بدم!
this blog
گاهي بمب انرژيه و گاهي دلخور. هر چي هست اين لاكپشت دوستداشتني يه دوست خيلي باارزشه كه از راه نرسيده كلي عزيز شده واسه خودش. يه تشكر اسپشيال از فرانكلين عزيزم كه هميشه شنواي حرفاي منه حتا چارشنبهها!
*
اينم وبلاگي كه به اخلاق ايراني گير ميده و
ناخنك ميزنه و با زبان طنز طرف رو به صليب ميكشه.
nakhonak
اين ديگه آخرشه! خيلي باحاله فقط نميدونم چرا آپ نميكنه؟!
Let it burn!
(فكر ممنوع)
<< Home