May 20, 2006

کفو برو تو کارش!

بالاخره طلسم شکست و من یه بار تنهایی ماشین رو برداشتم و رفتم کلاس! شاید واسه کسی که عمری رانندگی کرده مسخره باشه اما یکی از بزرگترین ترس‌های زندگی من بود. ترسی که باعث شد بعد از دبیرستان هرازچندگاهی همراه بابا برم تمرین کنم و هر بار 6 ماه تعطیلش کنم. پنجشنبه‌ها ظاهرن واسه خیلی‌ها دیدن یه مسافر کنار خیابون یه معنی دیگه می‌ده… بعد از چند بار که حسابی اعصابم خراب شد تصمیم گرفتم رفتنی رو با آژانس برم. هر دفعه‌ام تو راه فکر می‌کردم چقدر عالی بود اگه می‌تونستم با ماشین خودمون بیام، هر لباسی که دلم بخواد بپوشم، شیشه‌ها رو کیپ کنم و هیچ صدای مزاحمی رو نشنوم… این هفته گودی یه سخنرانی اساسی پشت تلفن کرد و گفت باید! توجه کنید باید! با ماشین بری. هر چی فلسفه بافتم و بهونه آوردم به خرجش نرفت. گفت برو هر جا مشکلی پیش اومد ماشین رو قفل کن و برو کلاس! گفت می‌ری وقتی رسیدی به من زنگ می‌زنی و قطع کرد!

و من واقعن این کارو کردم! پشت فرمون دستم می‌لرزید. اما تونستم. آخراش دیگه داشتم از صدای فرمان فتحعلیان لذت می‌بردم و آروم‌تر شدم. گودی می‌دونم اگه بام دعوا نمی‌کردی بازم تاکسی می‌گرفتم. می‌دونستی چقدر واسم سخته. نخواستم از خودم ناامیدت کنم. یه دنیا سپاس و یه عالمه بوس واسه گودی خویم! هیشکی مثل تو منو نمی‌فهمه. بوووووووووووووووووس

خاتونک جان این روش واسه من جواب داد! یعنی بعد از اینکه کاملن احساس سبکی و بی‌مسوولیتی کردم و با وجود همه‌ی کارای عقب‌افتاده خودمو دوست داشتم، تونستم جمعه با حسی خیلی خوب کلی از کارای خونه رو انجام بدم. اما فقط تا بعدازظهر. بعدش دوباره به خودم استراحت دادم:)

Comments:
avalllllll
 
afarin ke akhar khodet ba etemad benafs in masiro ranandegi kardi
 
you see everything is in our brain!
So, you did it!
keep it up! goodi khoda ast!
 
والنتین جان رانندگی تو تهران کار هر کسی نیست.پس بابا ایولا...:))
 
آفرین عزیز
همه ما ترسهایی تو زندگیمون داریم که فقط با کله تو شکم ترسها رفتن میتونه حلشون کنه بازم میگه آفرین
 
خوب خسته نباشي.والا رانندگي تو تهران اعصاب مي خواد.خوشحالم كه به اين ترس غلبه كردي چون عين اين جريانو سر خانمم تجربه كرديم.
 
ای شوماخر! ای فراری! ای لامبورگینی! ای ...
 
با پوست و گوشت و خون و استخونم درکت می کنم. 10000000 تا افرین.
 
ای سیروس ای بدجنس ای من تو را خواهم کشت...
 
فرانکلین چندتا؟
 
salam aafarin be in migan ye dokhmale gole baahaale shojaaye aali. koli baraat dast zadam
 
افرين برتو.
منم دقيقا از يه روز همينجوري شروع كردم و الان خيلي راحت هر روز با ماشين ميرم سر كار و ميام خونه. 6 ساله .
و بايد بهت بگم كه ديگه مسير رو از حفظ ميرونم و اصلا حتي بهش فكر هم نميكنم.
مطمئن باش كه به زودي اينقدر پيشرفت ميكني كه خودتم باورت نميشه
 
نه خوبه ! خوشم اومد
 
سلام خانومی
ای ول!دعا کن ماهی هم بتونه از این کار ها بکن!دیگر رویم نمی شود بعد 25 سال عمر از خدا بگویم رانندگی بلد نیست!
باز هم تبریک خانومی....
 
اره ادم گاهی بر عکس خیلی از موقعیت های دیگه برای پیشرفتش به زور و تهدید احتیاج داره! خوشحالم که موفق شدی
 
ایول بابا!!عالی بوده رانندگی اون با راننده های دیوونه ای که تو تهران هستن کار هر کسی نیست چند وقت دیگه می شنویم ولنتی شده قهرمان فرمول یک حالا خیلی هم دور نریم می تونی جای اون خانومه که قهرمان ایرانه رو بگیری!!
 
manam afarin migam, ye kami ham az etemad be nafse jadidi ke peyda kardi be man gharz midi????
 
آفرین. تبریک میگم. و هزار تا آفرین هم به گودی که یه همراه خوب ومهربونه. گاهی وقتا این مردا چقدر خوردنی میشن و آدم دلش میخواد هی لپشون رو گاز بگیره و بگه Love u honey . اما یه وقتاییییییییی ;)
 
نمی دونم چرا پست قبلیت رو نخونده بودم.چقدر ماها شبیه همیم.علائق یکجور غصه های یکجور غر های یکجور آرزو های یکجور حتی ترسهای یکجور و ضعفهای یکجور.پستت خیلی بدلم نشست .اصولا وبلاگستان حسن بزرگی که برای من داشتباعث دوستهای خوبی پیدا کنم که گرچه مجازی هستن ولی شناختنشون حس خوبی به من میده میفهمم که همه بعضی وقتها خونه اشون تمیز نیست .همه از دست شوهرهاشون حرص میخورن و...
راستی منهم از رانندگی می ترسیدم و منهم تقریبا مثل تو از پنجشنبه کلاس رفتن شروع کردم
 
مرسی گودی!
 
khodamam
 
che khub be khatere vojod goodi dar kenaretun dar zemn man ham mesle shoma be shedat az ranandegi mitarsam
hala be nazaretun beram kelas amuzeshe mojadad ya donbale kesi mesle goodi basham
 
به مریم: هیچکدوم! مجبوری یه کم خطر کنی. من خیلی مضطرب بودم اون روز اما همه سعیم رو کردم که کارم رو انجام بدم. تو هم باید یه بار برخلاف همه ترست بشینی. چند بار یکی همرات باشه خوبه تا ترست بریزه
 




<< Home

This page is powered by Blogger. Isn't yours?

Web Blog Pinging Service